Archives

Op de kale takken Cornus Mas bloeien kleine gele bloemen vanaf februari tot eind april. Door de grote hoeveelheid van deze kleine bloemen op het kale hout is de Cornus een opvallende verschijning. Zeker als je bedenkt dat er in dit jaargetijde niet veel bloemen te vinden zijn. Deze meerstammige heester komt van nature in grote delen van Europa voor. Als de bloemen van de Cornus Mas zijn uitgebloeid is er niet veel meer aan te beleven. Dan kan je beter kiezen voor de Cornus Mas ‘Variëgata’ met wit bonte bladeren of de Cornus Mas ‘Elegantissima’ met geelroze gekleurd blad.

Snoei
Indien je een kleine tuin hebt is de Cornus mas geen goede keuze. De Cornus kan wel 6 meter hoog en 3 meter breed worden. Snoei de Cornoelje met een snoei of takkenschaar aan het begin van de zomer. Je snoeit de Cornoelje alleen om te verjongen en meer licht in de heester te krijgen. Oude takken worden in zijn geheel weggenomen.

Bijzonderheden
De Cornus mas draagt in het najaar kleine rode eetbare besjes.

Populairste soorten
Cornus Mas
Cornus Mas ‘Variëgata’
Cornus Mas ‘Elegantissima’

Combineren met
Arctostaphylos (Beredruif)
Blechnum
Waldsteinia (Goudaardbei)

Randpalm, Palmboompje, Buks, Buksboom, Heggenpalm en Boordpalm het zijn slechts enkele voorbeelden van hoe Nederlanders en Vlamingen één en dezelfde plant noemen. Het is maar goed dat er Latijnse plantennamen bestaan die wereldwijd hetzelfde zijn. Het zou anders een behoorlijk verwarrende bedoeling worden. Buxus heeft niet alleen veel namen Buxus heeft evenzoveel functies wat het een zeer populaire plant maakt. De meest gebruikte Buxus is de Buxus sempervirens. Sempervirens betekend ‘altijd groen’ en dat is één van de redenen waarom Buxus zo populair is. Buiten dat Buxus zeer geschikt is om er lage heggetjes mee te maken laat Buxus zich zeer goed in iedere gewenste vorm knippen wat Topiary genoemd wordt.

Buxus het begin
Al in de middeleeuwen werd Buxus veelvuldig gebruikt. Het gebruik van Buxus in de middeleeuwen was vooral om het kweken van geneeskrachtige kruiden overzichtelijk te houden. Lage buxus heggetjes zorgden voor een afscheiding tussen de perken met geneeskrachtige kruiden. De Boeren deden precies hetzelfde met de moestuinen. Deze indeling is het begin geweest van de formele statige tuinen die je vaak in kasteeltuinen en kloosters aantreft.

Buxus in de formele tuinen
Er werden werkelijk de meest prachtige formele tuinen aangelegd met behulp van Buxus heggetjes. De rechte vakken veranderden in labyrintachtige vormen. Al snel ging men nog een stapje verder en ontdekte men dat je Buxus ook goed kan knippen in bolvormen, piramidevormen, spiraalvormen of cilindervormen. Deze vormen worden heden ten dagen nog steeds massaal in de tuin gebruikt. Ook in potten en bloembakken zijn deze in vorm gesnoeide Buxus planten er populair.

Buxus in de particuliere tuinen
Ook in de particuliere tuinen wordt Buxus veelvuldig gebruikt. Wie kent de rozenperken niet die omzoomd worden door Buxus haagjes? Of de Buxus bollen of spiralen die aan weerszijde van de voordeur staan te pronken. Enkele jaren geleden werd er weer nieuw leven in de Buxus geblazen door ze te gaan knippen in verschillende dierenvormen. Al snel stonden de tuincentra vol met Buxus geknipt in de vorm van kippen en beren maar ook vormen als hartjes, manden en noem maar een vorm ze gingen massaal over de toonbank. Maar zo snel deze Buxusrage opkwam zo snel verdween deze ook weer. Kennelijk kwam men er al snel achter dat het knippen van al deze vormen toch niet zo makkelijk is.

Buxus als wolkenhaag
Voor wie dacht dat we alles al met Buxus geprobeerd hebben heeft het mis. De wolkenhaag is sterk in opkomst en als het aan mij ligt mag dit een nieuwe langdurige rage worden. Een buxus wolkenhaag maak je door diverse buxus bollen van verschillende formaten strak tegen elkaar aan te planten en deze ook op deze manier te blijven knippen wat een zeer apart effect geeft. Er zijn op dit moment (2007) zelfs kwekerijen die wolkenhagen kant en klaar aanbieden.

Buxus planten, verplanten, knippen en stekken

Buxus planten
Buxus wordt afhankelijk van het jaargetijde geleverd in container of als wortelgoed. Over het algemeen kan je stellen dat Buxus in container duurder is dan Buxus uit de volle grond. Voordeel van de containerplanten is dat je nagenoeg het gehele jaar kan planten en de kans dat de Buxus niet zal aanslaan nihil is. Als je een Buxus heg gaat planten is het verstanding om een geul te graven die minimaal twee maal breder is dan de breedte van de kluit. De diepte van de geul dient een half keer dieper te zijn dan de hoogte van de kluit. Na het graven van de geul is het erg belangrijk dat de boden van de geul 1 steek diep omgespit wordt. Dit is erg belangrijk daar de Buxus graag in een goede gedraineerde bodem staan. Breng nu een laag goede Humusrijke grond vermengd met kalk op de bodem van de geul aan en zet daar de Buxus planten op. Verdeel de Buxus planten gelijkmatig en vul de geul aan met Humusrijke grond. Druk de aarde stevig aan en geef de Buxus direct water (Ook als het regent). Afhankelijk van de grote van de Buxus planten plant je gemiddeld 6 tot 8 Buxus planten per strekkende meter.

Buxus verplanten
Indien je Buxus wilt verplanten is het om het risico van deze voor de Buxus zeer ingrijpende klus te beperken verstandig om dit lang van te voren te plannen. Je hebt dan de tijd om de Buxus rond te steken. Steek met een scherpe spade, half november, de helft van de Buxus los. Na drie maanden steek je de andere helft los. Volgend najaar graaf je de Buxus voorzichtig uit. Het planten gaat vervolgens het zelfde wat ik hierboven bij Buxus planten heb omschreven. Het planten en verplanten doe je het beste in het voor- of najaar. Meer weten over het verplanten klik dan hier.

Buxus knippen
Om een stevige volle buxus te behouden is het noodzakelijk de Buxus minimaal twee maal per jaar te knippen. Snoei de Buxus tussen 1 april en 1 oktober. Knip de Buxus met een scherpe heggenschaar of Buxusschaar. Het liefst niet met een elektrische heggenschaar daar dit een veel rafelig beeld geeft en de Buxus langer nodig zal hebben zich te herstellen. Knip Buxus alleen op een bewolkte dag en maak de Buxus iets vochtig voordat je hem knipt (Zeker niet doen als je elektrisch knipt!).

Buxus stekken
De beste tijd om buxus te stekken is augustus. Maak stekken die goed afgerijpt zijn wat je kan herkennen aan de donkergroene kleur. De stekken dienen ongeveer 10 cm lang te zijn en het liefst met wat vertakkingen. Ontdoe de onderste 3 à 4 cm nu van blad en beschadig de bast licht door er even met een scherp mesje overeen te gaan. Als stekbak volstaat bijvoorbeeld een piepschuimen bak. Zorg voor voldoende gaten in de onderkant zodat afwatering goed mogelijk is. Vul de stekbak met stekgrond. Stekgrond voor buxus maak je door 3 delen turfgrond en 1 deel metselzand goed door elkaar te mengen. Druk de grond nu aan en zorg dat de grond ongeveer 1 cm onder de rand van de stekbak staat. Stekpoeder is niet nodig om Buxus te stekken maar mag wel. Steek de stekken nu in de stekbak. Niet te diep anders zouden de stekken kunnen gaan rotten. Om wortelgroei te bevorderen plaats je de stekken dicht tegen elkaar in de stekbak. Plaats de stekbak buiten, in een koude kas of serre op een beschutte plaats. Indien je de bakken buiten plaatst let dan wel op dat de stekken niet bevriezen en zorg ervoor dat de grond vochtig blijft maar niet te nat daar de stekken dan zullen gaan rotten. Na 16 tot 20 weken zullen de stekken geworteld zijn en is het tijd om de stekken in de tuin te gaan planten.

De Calycanthus is een vrij onbekende middelgrote heester. De Nederlandse naam is Specerijstruik of Meloenboompje wat de plant te danken heeft aan de sterke meloengeur die de Calycanthus verspreidt. Als je van de geur van een meloen houdt kan het zeer aangenaam zijn maar ik kan me goed voorstellen dat niet iedereen deze geur kan waarderen. Zeker niet als je je bedenkt dat deze meloengeur op een zwoele zomeravond lang in de tuin kan blijven hangen. De Calycanthus fertilis is een soort die bloeit met felrode bloemen. De Calycanthus floridus bloeit uitbundiger maar de bloemen zijn dan meer bruinrood van kleur. Als de mooie bloemen uitgebloeid zijn vormen er zich vruchtenbottels die sterk op rozenbottels lijken.

Snoei
Snoei de Calycanthus slechts als het niet anders kan. Indien je toch gaat snoeien pas dan verjongingssnoei a>toe.

Mooie combinaties met Calycanthus zijn
Hemerocallis
Knautia
Heuchera

Populaire soorten
Calycanthus floridus
Calycanthus floridus ‘Purpureus’
Calycanthus fertilis

Aandachtspunt
Er zijn nog twee soorten Calycanthus namelijk de occidentalis (Californische specerijstruik) en de chinensis maar deze soorten zijn helaas niet winterhard.

Vermeerderen
De Calycanthus laat zich uitstekend vermeerderen door o.a. afleggen.

Deze zwaar ondergewaardeerde naaktbloeiende heester kom je helaas niet vaak tegen in de particuliere tuinen. Wel zie je ze vaak in de gemeente plantsoenen zoals op de door mij genomen foto in Laren (NH). De Chaenomeles japonica is een naaktbloeier wat inhoud dat hij vroeg in het voorjaar nog voordat de heester in blad staat bloeit. De schitterende vaak rode bloemen komen hierdoor prachtig uit. Na de bloei zal de Chaenomeles sierappels dragen vaak geel of geelbruin van kleur. De sierappels van de Chaenomeles verspreiden een heerlijke geur en je kan er heerlijke jam van maken. Er bestaan ook Chaenomeles variëteiten met witte bloemen, bijvoorbeeld de Chaenomeles speciosa ‘Nivalis’. De Chaenomeles is bijzonder sterk en bezit takdoorns die lelijk kunnen prikken.

Snoei
Eigenlijk verdraagt de Chaenomeles alle soorten snoei. In gemeente perken wordt deze heester vaak zonder problemen zeer rigoureus terug genomen om het zicht van het verkeer niet te belemmeren. In de particuliere tuin zou je kunnen volstaan met verjongingssnoei. Vaak zal dat bij deze trage groeier niet nodig zijn. Ook is het goed mogelijk de Chaenomeles als bol, piramide of blok te snoeien.

Vermeerderen
De Chaenomeles laat zich makkelijk vermeerderen middels afleggen.

Populaire soorten
Chaenomeles superba ‘Crimson and Gold’
Chaenomeles x superba ‘Jet Trail’
Chaenomeles x superba ‘Nicoline’
Chaenomeles superba ‘Pink Lady’

Combineren met
Vinca
Philadelphus
Buglossoides

De Abelia die in Nederland en België niet erg vaak voorkomt wordt in Engeland Glossy Abelia genoemd. De Naam Glossy Abelia heeft deze laagblijvende sierheester zeker te danken aan het glimmende blad. Geef de Abelia een plaats in de zon tot halfschaduw en je zal vanaf juli tot en met september beloond worden met witte trechtervormige bloemen met een roze gloed. De bloemen van de Abelia zijn niet alleen erg mooi en bloeien in een mooie tijd van het jaar ze ruiken ook nog eens erg lekker. Dit is ongetwijfeld de reden dat de plant vaak in bloembakken op het terras aangeplant worden. Voor wie eens wat anders wil plant de Abelia aan als haag. Het is weer eens wat anders dan buxus!

Meest verkochte soorten

Abelia grandiflora: Half wintergroene breed uitgroeiende sierheester. Bij erg lage temperaturen zal het blad verkleuren naar een donkere koperkleur. De jonge twijgen zijn roodbruin met een lichte donslaag.

Abelia grandiflora ‘Francis Mason’: Abelia met zeer lichtgroen blad tot geel voor een beschutte standplaats. De maximale hoogte is ongeveer 100cm. Van juli tot en met september bloeit deze mooie soort met lichtroze bloemen.
 
Abelia grandiflora ‘Gold spot’: Abelia met zeer lichtgroen blad tot geel voor een beschutte standplaats. De maximale hoogte is ongeveer 100cm. Van juli tot en met september bloeit deze mooie soort met lichtroze bloemen.

Abelia grandiflora ‘Hopleys’: Bontbladige zomerbloeiende sierheester van ongeveer 150 cm hoog. Vraagt om een goed beschutte standplaats. Bloeit met bleekroze bloemen vanaf juli tot en met september.

Abelia ‘Conti’: Wintergroene bontbladige soort die ongeveer 125 cm hoog wordt en vanaf juli tot en met augustus bloeit met bleekroze klokvormige bloemen.

Abelia ‘Compacta’: Ideaal voor op de voorgrond in de border en kleine tuin. Deze Abelia heeft een opgaande groeiwijze en wordt niet hoger dan 90 cm. Helderwitte bloemen die vanaf juli tot en met augustus bloeien.

Abelia ‘Edward Goucher’: Bij zachte winters wintergroen anders half wintergroene breed uitgroeiende struik van ongeveer 100 cm hoog. Het blad is glimmend en eivormig met een lengte van ongeveer 4cm. Het jonge blad en herfstkleur is bronskleurig. Bloeit met vrij roze bloemen aan korte stelen tot ver in de herfst.

Abelia spathulata: Kan in het gunstigste geval wel 175 cm hoog worden. Bladverliezende heester met heldergroen getand blad. De crème witte bloemen staan in trosjes en bloeien vanaf mei tot en met juni.

Abelia chinensis: Nederlandse naam is Chinese Abelia. Vraagt om een goed beschutte standplaats. Deze sierheester kan wel 150 cm hoog worden en bloeit met helderwitte bloemen vanaf augustus tot en met oktober.

Abelia engleriana: Breed uitgroeiende Abelia van 150cm hoog. Bloeit met crème witte bloemen vanaf juni tot en met augustus. Goed beschutte plaats geven deze Abelia is matig winterhard.
 
Abelia floribunda: Matig winterharde felroze bloeiende Abelia vanaf juni tot en met augustus. In Nederland bereikt deze breed uitgroeiende Abelia een hoogte van ongeveer 125 tot 150cm.

Snoei
Abelia snoei je in het voorjaar (maart) als er weer groei zichtbaar is. De verdroogde of iets ingevroren takuiteinden kan je dan wegknippen. Verdere snoei is niet nodig al is het verstandig om ieder jaar verjongingsnoei toe te passen. Je knipt dan, afhankelijk van de grote van de struik, één tot vijf takken tot aan de basis weg.Houd er rekening mee dat Abelia op meerjarig hout bloeit.

Vermeerderen
Abelia kan je vermeerderen door te stekken maar makkelijker is het om de plant te vermeerderen middels afleggen.

Combineren met: 
Euonimus fortunei (Kardinaalshoed)
Geranium
Aster (Herfstaster)

Berberis met als Nederlandse naam Zuurbes bestaat uit een groot aantal soorten met grote verschillen. Ze zijn er met groen of rood blad, met rode of blauwe bessen, wintergroen of bladverliezend. Kortom ik heb onder aan deze pagina de meest bekende soorten voor u op een rij gezet. Wat je wel van alle Berberissen kan stellen is dat ze uitgerust zijn met lelijk prikkende doornen. Weliswaar de één meer als de ander maar het is een overeenkomst. De doornen van de Berberis prikken zo erg dat de sierheester regelmatig aangeplant wordt om ongenode gasten te weren. Wees dus gewaarschuwd als je de Berberis snoeit! Gooi de afgeknipte takken van de Berberis niet op de composthoop. De takken, en dus ook de doornen, verteren maar erg moeilijk. Berberis is een zeer makkelijke heester die vrijwel op iedere grondsoort zal gedijen. Ook de standplaats is voor de Berberis van ondergeschikt belang. Zo groeit de Berberis net zo makkelijk in de zon als in de schaduw.

Snoei
Berberis die als haag aangeplant is moet 2 keer per jaar gesnoeid worden na de groei in juni en september door middel van knippen. Voor Berberis die aangeplant is als solitair kan je in de wintermaanden verjongingsnoei toepassen en schurende of doorgeschoten takken wegsnoeien.

Vermeerderen
Berberis laat zich prima vermeerderen middels stekken of afleggen.

Roodbladige Berberis combineren met
Stachys (Ezelsoren)
Festuca glauca
Lavandula (Lavendel)

Groenbladige Berberis combineren met
Geum
Paeonia

Groenblijvende Berberis
Berberis frikartii ‘Amstelveen’: Middelgrote (100cm) wintergroene zuurbes met donkergroen blad. Deze compacte plant is uitstekend geschikt voor groepsbeplanting. Plant 3 stuks per M². De gele bloemen bloeien in mei. Zeer winterharde Zuurbes.
 
Berberis frikartii ‘Telstar’: Middelgrote (120cm) wintergroene zuurbes met donkergroen smal blad. Deze compacte plant is uitstekend geschikt voor groepsbeplanting. Plant 3 stuks per M². De gele bloemen bloeien in mei. Zeer winterharde Zuurbes.

Berberis hybrido-gagnepainii ‘Chenaultii’: Wintergroene 150 cm hoog wordende zuurbes met dofgroen blad. Breed uitgroeiend en zeer geschikt voor groepsbeplanting. Plant 3 stuks per M².

Berberis julianae: Grote zuurbes voor solitaire aanplant. De hoogte is ongeveer 200cm en het blad is groot en glimmend. Ook de doornen zijn erg lang en kunnen lelijk prikken. Deze berberis bloeit rijkelijk met gele bloemen in mei waarna zich blauwe bessen vormen. Wintergroen

Berberis linearifolia ‘Orange King’: één van de weinigen die licht vorstgevoelig is. Deze 125 cm hoog wordende Zuurbes bloeit met oranje bloemen en heeft smal blad. Wintergroen

Berberis lologensis ‘Apricot Queen’: Erg mooie 125cm hoog wordende wintergroene Zuurbes die vanaf mei tot en met juni bloeit met oranjegele bloemen. Het blad is donkergroen en glimmend waardoor de bloemen nog mooeir uitkomen. Deze sierheester wordt ongeveer 70 cm breed en behoeft niet gesnoeid te worden.

Berberis verruculosa: Breed groeiende wintergroene Zuurbes die tot 100 cm hoog wordt. Gele bloemen in mei en later purperrode bessen. Geschikt voor vakbeplanting en eventueel laag heggetje.

Bladverliezende Berberis
Berberis koreana: 150 cm hoog wordende Zuurbes met een schitterende rode herfstkleur. De sierheester is als solitair aan te planten en heeft opvallend groot blad voor een Berberis. De bloemkleur is geel en de struik draagt blauwe bessen.

Geschikt voor Hagen
Berberis buxifolia ‘Nana’: Deze kleine wintergroene zuurbes wordt niet veel hoger dan 50 cm en is de uitstekende vervanger voor wie is uitgekeken op buxus haagjes of bollen. De bloei is net als zijn hoogte weinig spectaculair te noemen. Het blad is groen met een wat blauwige gloed waar de gele bloemen in het voorjaar mooi bij afsteken. De bessen zijn rood van kleur. Ideale plant voor wie weinig onderhoud wil daar de plant niet gesnoeid behoeft te worden.

Berberis candidula: Zeer winterharde 50cm hoog wordende zuurbes. Bloeit vanaf april tot en met mei met gele bloemen en heeft glimmend groen blad.
Berberis media ‘Red Jewel’: Spectaculaire bladkleur in het voorjaar. Deze zuurbes loopt met bruinrood blad uit wat later groen kleurt. De Zuurbes heeft maar weinig doornen. De hoogte is ongeveer 100 cm. half wintergroen.

Berberis thunbergii: Bekende Japanse zuurbes met een maximale hoogte van ongeveer 150 cm. Deze bladverliezende heester bloeit in mei met lichtgele bloemen en heeft frisgroen blad wat in de herfst schitterend verkleurd. Voor aanplant als haag plant je 4 tot 5 stuks per M¹.

Berberis thunbergii ‘Atropurpurea’: Zeer veel aangeplante Japanse zuurbes met bruinrood blad. De maximale hoogte bedraagt ongeveer 150cm. De lichtgele bloemen steken mooi af tegen het blad. Voor aanplant als haag plant je 4 tot 5 stuks per M¹.

Berberis thunbergii ‘Atropurpurea Nana’: Heel apart om als klein bossig heggetje aan te planten. Vraagt weinig onderhoud. Heeft bruinrood blad en bloeit met lichtgele bloemen in mei. Deze Japanse zuurbes wordt niet veel hoger dan 40 cm.

Berberis vulgaris: Bladverliezende ‘gewone Berberis’ met een hoogte van 200cm. Het blad is dof groen van kleur en heeft een mooie herfstkleur. De sierheester bloeit met gele bloemen in trosjes en draagt een rode bes.

De van oorsprong uit Chili en Argentinië afkomstige Azara microphylla is een zeer onbekende winterbloeiende sierheester in Nederland en België. Azara microphylla behoud in de winter zijn kleine glimmende ovale blad wat voorzien is van een paar kleine tanden. Nagenoeg ieder blad gaat gepaard met een kleiner ronder blad wat je niet vaak ziet. In de bladoksels zullen in de winter kleine gele bloemen bloeien die een heerlijke vanille geur verspreiden. De vanille geur, die door andere als chocolade geur wordt omschreven, is vanaf een afstand van ongeveer 10 meter van de heester te ruiken. De vruchten zijn bruin van kleur en eetbaar maar volgens vele niet erg lekker. In ons land zal de Azara microphylla slechts een hoogte bereiken van 400cm wat een kwart is van de hoogte waar de plant inheems is. Azara microphylla staat liefst in de schaduw op een lichtzure goed gedraineerde grond.

Azara microphylla is wel wat vorstgevoelig. Zeker de sierheester de eerste drie jaar beschermen bij temperaturen lager dan -10°C. Als de plant wat ouder is dan kan deze temperaturen verdragen tot -15°C.

Snoeien
Azara microphylla is in ons land een langzame groeier waar je rekening mee moet houden tijdens de snoei. Snoeien doe je het liefst na de bloei in april door een voorzichtige verjongingssnoei toe te passen.

Vermeerderen
Azara microphylla laat zich vermeerderen middels afleggen. Leg de plant zo vroeg mogelijk in het jaar, maar na de vorst af. Op deze manier heeft de plant voldoende wortels gezet voor de volgende winter. Vermeerderen is trouwens soms sneller dan een kweker de in Nederland zeldzame plant kan leveren.

Combineren met
Camelia
Corylopsis (Schijnhazelaar)
Daphne
Eleagnus (Olijfwilg)
Fatsia
Primula (Sleutelbloem)
Pulmonaria (Longkruid)

De Nederlandse naam van de Buddleja davidii is niet voor niets Vlinderstruik. De bloemen van deze snel groeiende sierstruik trekken vlinders aan vanuit de wijde omgeving. De meest voorkomende Buddleja soorten bloeien met langwerpige witte, roze of paarse bloemen. Als uitzondering zijn er ook geelbloeiende varianten zoals de Buddleja pikei ‘Hever Castle’ en de Buddleja madagascariensis. Hoewel de Buddleja voornamelijk aangeplant wordt voor de bloemen is ook het blad van de vlinderstruik apart. De bladeren van deze plant zijn langwerpig en grijs van kleur.

Oude naamgeving
Het lijkt wel alsof niemand het er over eens kan worden wat nu de Latijnse benaming moet zijn voor de Vlinderstruik. Tijdens mijn opleiding heb ik in het begin de Vlinderstruik moeten leren als Buddleija. Nog voor het afronden van deze opleiding van vier jaar is deze naam drie maal veranderd in respectievelijk Buddleja en Buddleija. Op dit moment (oktober 2007) is de officiële Latijnse benaming Buddleja.

Vlinderstruik snoeien
Indien je de Buddleja laat groeien zal deze in een zeer kort tijdsbestek een imposante heester worden. Nadeel is dat de vlinderstruik steeds minder zal gaan bloeien en dat de bloemen die nog willen bloeien steeds hoger aan de struik komen te hangen. Ieder jaar sterk terugsnoeien van de Buddleja is dan ook noodzakelijk om een rijke bloei te verkrijgen. Het snoeien van de vlinderstruik is niets meer dan allereerst de zwakke of beschadigde takken te verwijderen en vervolgens de gehele struik in te nemen tot ongeveer 25 tot 45 cm boven de grond. Deze rigoureuze snoeibeurt kan je het beste medio maart uitvoeren daar er dan geen strenge vorst meer te verwachten is. Bekijk de film Vlinderstruik snoeien.

Vermeerderen
Buddleja laat zich goed vermeerderen middels afleggen of winterstek.

Let goed op!
De hierboven omschreven snoeiwijze is enkel voor de Buddleja davidii soorten van toepassing. De Buddleja alternifolia soorten bloeien op tweejarig hout en dienen direct na de bloei teruggesnoeid te worden. Je snoeit dan enkel de takken met uitgebloeide bloemen weg.

Combineren met
Mahonia (Mahoniestruik)
Viburnum (Sneeuwbal)
Eupatorium (Koninginnekruid)

Hoewel bijna iedereen de Acer palmatum en Acer shirasawanum Japanse esdoorn noemt is de Acer japonicum ‘Aconitifolium’ de enige echte Japanse esdoorn. Het is een zeer langzame groeier die maximaal tussen de 5 en 15 cm per jaar groeit wat direct het prijskaartje verklaard. Zeker als je een wat groter exemplaar van de Acer japonicum ‘Aconitifolium’ wilt aanschaffen moet je diep in de buidel tasten. Maar als je het er voor over hebt dan zal deze bijzonder mooie Acer je zeker niet teleurstellen. Het heldergroene blad van de Acer japonicum ‘Aconitifolium’ is diep ingesneden en groeien aan de wat warrige takken die als het blad bij de eerste vorst gevallen zijn de hele winter een lust voor het oog zijn. De Acer japonicum ‘Aconitifolium’ komt het mooist tot zijn recht als je hem als solitair plant of als randbeplanting om de vijver maar pas wel op met te felle zon wat het mooie blad kan laten verbranden. De herfstkleur is werkelijk spectaculair te noemen. Het heldergroene blad kleurt dan naar dieprood. Plant de Acer japonicum ‘Aconitifolium’ vooral op kleigronden in voldoende humusrijke grond en pas op met kalk! 

Snoei
Het snoeien van de Acer japonicum ‘Aconitifolium’ is wat mij betreft een doodzonde! Je mag slechts de eventueel iets ingevroren takken terugknippen.

Combineren met
Vinca minor 
Pachysandra terminalis (Pachysandra)
Waldsteinia (Goudaardbei)

De Abeliophyllum distichum die in het Nederlands witte forsythia of sneeuwforsythia wordt genoemd is een zeer onbekende bladverliezende heester die wat mij betreft wel wat bekendheid verdiend. De Abeliophyllum distichum komt van nature voor in Korea en behoort tot de belangrijke groep van de Oleaceae. De twijgen lopen zwartpurper uit en zullen later lichter van kleur worden. Het blad is donker en glimmend zoals het blad van de Abelia wat direct de naam Abeliophyllum verraadt daar dit ‘Abelia-bladig’ betekent. Vanaf half maart bloeit de Abeliophyllum distichum, met op forsythia lijkende, wit/roze bloemen. De bloei loopt gewoonlijk tot eind april door. Naast de Abeliophyllum distichum is er de Abeliophyllum distichum ‘Roseum’ die roze bloemen heeft.

Snoei
Abeliophyllum distichum is een plant die je niet hoeft te snoeien. Eventueel kan je lang uitgroeiende twijgen inkorten maar let wel op dat de plant op overjarig hout bloeit. Te veel wegknippen zal dus betekenen dat u minstens één jaar bloemen moet missen.

Vermeerderen
De Abeliophyllum distichum kan je het beste vermeerderen middels zomerstek of afleggen.

Combineren met
Asarum
Aconitum (Monnikskap)
Rubus tricolor

Ben je op zoek naar een sterke plant die het op vrijwel alle standplaatsen doet dan is de Aucuba misschien wel de beste keuze. Deze groenblijvende heester groeit werkelijk waar alle andere planten het hebben opgegeven. Zon, schaduw of halfschaduw het kan bij de Aucuba allemaal. Zelfs op plaatsen met zware luchtverontreiniging of onder grote coniferen blijft deze plant groeien. De meest gebruikte soort is de Aucuba japonica ‘Variëgata’. Deze plant met bont blad is een sieraad voor uw tuin. In het vroege voorjaar draagt de Aucuba japonica ‘Variëgata’ rode bessen.

Snoei
De Aucuba laat zich goed snoeien. Snoei bij voorkeur met een snoeischaar. Snoeien met een heggenschaar zou betekenen dat de leerachtige bladeren door de midden geknipt worden wat geen fraai beeld geeft. Je kan de Aucuba japonica ‘Variëgata’ het gehele jaar snoeien als het niet vriest.

Populaire soorten
Aucuba japonica ‘Rozannie’
Aucuba japonica ‘Variegata’

Mooie combinaties met de Aucuba zijn
• Varen
• Epimedium
• Tanacetum

Vermeerderen
De Aucuba laat zich prima vermeerderen middels afleggen.

Arctostaphylos of Berendruif is een zwaar ondergewaardeerd heestertje. De oorzaak hiervan is denk ik dat maar weinig mensen deze kleine wintergroene heester kennen. Aan de bloemen zal het niet liggen. In het voorjaar geeft de plant schitterende klokvormige witroze bloemetjes en bovendien in het najaar rode bessen. Ook is de Arctostaphylos een makkelijke plant die het vrijwel altijd goed doet en bijzonder geschikt is als bodembedekkende plant. Aan de korte kruipende stengeltjes groeien stompe donkergroene leerachtige blaadjes.

Bijzonderheden
De Arctostaphylos geeft in de herfst rode bessen. Deze rode bessen zijn niet giftig. Voor mensen zijn de bessen te zuur van smaak maar vogels en beren vinden ze verrukkelijk. Vandaar ook de naam Berendruif

Populaire soorten
• Arctostaphylos uva-ursi ‘Vancouver Jade’
• Arctostaphylos media ‘Wood’s Red’

Vermeerderen
Arctostaphylos of Berendruif laat zich vrij makkelijk vermeerderen door o.a. afleggen.

Combineren met
• Erica Carnea (Winterheide)
• Vaccinum
• Varen