Author: tuinportaal

De Latijnse naam Philadelphus zegt de meeste mensen niet zo veel dit in tegenstelling van de Nederlandse naam Boerenjasmijn die vrijwel iedereen wel kent. Het is ook niet verwonderlijk dat men de Boerenjasmijn zo goed kent, het is een grote zeer rijk bloeiende heester die in mei met heerlijk geurende witte tot crème witte bloemen staat te bloeien. Doordat de Boerenjasmijn het vrijwel op iedere plaats in de tuin doet is het een algemeen voorkomende bladverliezende heester. Eigenlijk vraagt de Boerenjasmijn enkel een goed doorlatende bodem en een plaats in de zon tot halfschaduw. Regelmatig wordt de link gelegd naar de gewone Jasmijn (Jasminum officinale) wat een geurende klimplant is met gelijkenissen in de bloem. Helaas heeft ooit iemand op internet een fout gezet die iedereen klakkeloos heeft overgenomen. De Boerenjasmijn en de Jasmijn zouden allebei tot de Olijfachtigen (Oleaceae) behoren. In werkelijkheid behoort de jasmijn tot de Oleaceae en de Boerenjasmijn tot de Hydrangeaceae.

Snoei
Om een Philadelphus in topconditie te houden dient er regelmatig en flink gesnoeid te worden. Snoei ieder jaar direct na de bloei ten minste 20% van de oude takken tot op de grond toe weg. Indien het om een Boerenjasmijn gaat die al jaren lang niet gesnoeid is kan je in de winter verjongingssnoei toepassen. Snoei in dat geval alle oude takken tot op de grond toe weg. Zorg ervoor dat er voldoende jonge scheuten blijven staan en er voldoende licht in het hard van de sierheester kan toetreden.

Om de groei van jonge uitlopers te bevorderen kan je de Boerenjasmijn iets dieper planten dan het niveau waar de plant stond op de kwekerij. Wij halen nog al eens bij een zwaar verwaarloosde Boerenjasmijn na het snoeien de truc uit om een laagje grond (5cm) over de kluit te strooien wat hetzelfde resultaat geeft.

Populaire soorten
Philadelphus coronarius: Deze tot 250cm hoog wordende boerenjasmijn heeft een mooie gedrongen groeiwijze en ruikt erg lekker tijdens de bloei in mei/juni.

Philadelphus coronarius ‘Aureus’: 150cm hoog wordende aparte Boerenjasmijn met crème witte geurende bloemen die prachtig afsteken tegen het bonte blad.

Philadelphus ‘Lemoinei’: Zeer geschikte Boerenjasmijn om als losse haag aan te planten. Heeft grote witte geurende bloemen. Hoogte ongeveer 150cm

Philadelphus ‘Belle Etoile’: Makkelijke 150cm hoog wordende Boerenjasmijn met grote schotelvormige bloemen die een lila hart hebben.

Philadelphus ‘Manteau d’Hermine’: Ben je op zoek naar een kleine Boerenjasmijn voor in een vasteplanten border dan is de ‘Manteau d’Hermine’ de juiste keuze. Deze kleine Boerenjasmijn wordt slechts 60cm groot en heeft heerlijk geurende half tot geheel gevulde bloemen.
 
Philadelphus purpurascens: Minder bossige Boerenjasmijn van ongeveer 200cm hoog. De bloemen zijn door de wit en purperen kleur opvallend anders dan bovengenoemde soorten.

Philadelphus ‘Virginal’: Een hele grote Boerenjasmijn die wel 350cm hoog kan worden. Deze Boerenjasmijn bloeit pas in juni/juli met heerlijk geurende bloemtrossen.

Combineren met

• Viburnum Tinus (Sneeuwbol)
• Syringa
• Sambucus

De Pieris Floribunda is de meest gebruikte soort voor de Nederlandse tuinen. Deze plant is geschikt voor vrijwel iedere tuin. De Pieris bereikt normaal gesproken een maximale hoogte van 250 cm en wordt niet al te breed. Het duurt echter vele jaren voordat de Pieris zijn maximale hoogte heeft bereikt daar dit een zeer langzame groeier betreft. In het voorjaar loopt de Pieris uit met fel gekleurde gele of rode blaadjes wat een schitterend gezicht is. De bloemen die in maart/april staan te bloeien zijn wit en uitbundig. Bescherm de Pieris tegen felle zon, een plaats in de halfschaduw zal deze plant zeer waarderen. Het gehele jaar is deze plant in ‘beweging’ waardoor je de Pieris zeker geen saaie plant kan noemen.

Snoei
De Pieris hoef je door zijn langzame groei eigenlijk niet te snoeien. Takken die doorschieten en beschadigde takken kan je gerust wegsnoeien met een snoeischaar. Als je de Pieris snoeien wilt doe dit dan met een snoeischaar direct na de bloei.

Vermeerderen
De Pieris laat zich makkelijk vermeerderen middels afleggen.

Populaire soorten

• Pieris ‘Flaming Silver’
• Pieris ‘Forest Flame’
• Pieris japonica
• Pieris japonica ‘Debutante’
• Pieris japonica ‘Variegata’

Combineren met

• Bruckenthalia
• Gaulnettya

De Pieris doet het uitstekend in de heidetuin.

Nandina draagt niet voor niets de Nederlandse naam Hemelse Bamboe. De Nandina is gewoon een veel te onbekende geweldige tuinplant die ik het liefst in iedere tuin zou willen zien staan. Eigenlijk ken ik zelf de plant nog niet zo heel lang maar de ervaringen die ik tot nu toe met de Nandina heb zijn alle zeer positief. Een jaar of 6 geleden (2001) was ik een tuin in Bussum aan het aanleggen waar mijn opdrachtgever vroeg of Nandina nog in het beplantingsplan kon worden opgenomen. Vreemd genoeg kon ik de plant niet en ben me vanaf dat moment direct gaan verdiepen in de Nandina. Nadat ik voldoende kennis had opgedaan van de Nandina zijn er in de bewuste tuin ook een aantal Nandina’s aangeplant en ook in mijn eigen “proeftuin’’ planten ik 3 exemplaren. Dat dit het begin was van een speciale band die ik nu met de Nandina heb had ik nooit kunnen voorzien.

Nandina is drie keer genieten
De Nandina is een wintergroene sierheester die in Nederland niet veel hoger zal worden dan 200cm. Nandina komt met meerdere rechtopgaande stengels uit de grond zoals de Bamboe ook doet. Ook de puntige bladen vertonen gelijkenissen met dat van de Bamboe. Afhankelijk van de weersomstandigheden zal de Nandina vanaf ongeveer mei tot en met half juli bloeien met bloempluimen die wel 35 cm lang kunnen worden. De vele bloemetjes die aan de pluimen zitten zijn wit met soms een roze voet en opvallend gele meeldraden. Na de bloei verschijnen er grote hoeveelheden niet eetbare rode bessen die tot ver in het najaar aan de Nandina blijven hangen. Alsof deze bloemen en bessenpracht nog niet genoeg is heeft de Nandina nog een grote sierwaarde. De bladen die met een dieprode kleur uitlopen verkleuren naar verloop van tijd naar diepgroen. Naarmate het kouder wordt verkleuren de bladen naar geel, oranjerood en soms een paarse gloed.

De Nandina staat het liefst op een niet te donkere plaats in de halfschaduw en is met een goed doorlatende grond al snel tevreden. Laat je overigens ook niet al te gek maken door de berichten die op internet te vinden zijn dat de Nandina erg vorstgevoelig is. Nandina kan wel degelijk tegen vorst zoals op de foto te zien is. Zolang de temperatuur niet onder de -12°C uitkomt zal de Nandina het wel overleven. Ik denk dat deze misvatting is ontstaan door Nandina’s die in een pot dood zijn gegaan na een vorstperiode. Het probleem is dat bij een vorstperiode de aarde, dus de gehele kluit, zal bevriezen. Indien er na deze vorstperiode direct een aantal zonnige dagen volgen zal de Nandina ook beginnen met de verdamping. Omdat de kluit op dat moment nog bevroren is kan de Nandina geen water opnemen en zal dus verdrogen.

Snoeien
Nandina snoei je slechts als het echt nodig is en dan bij voorkeur eind maart. Snoeien doe je middels een verjongingssnoei. Je knipt dan een aantal oude dikke scheuten tot aan de basis weg maar zeker niet te veel. Het doel van deze verjongingssnoei is een open struik te verkrijgen waar zonlicht goed kan toetreden.

Combineren met

• Cistus
• Choisya
• Ficus

Lonicera die in het Nederlands Kamperfoelie heet doet de meeste mensen direct aan een rijk bloeiende klimplant denken die weelderig de pergola’s en schuttingen siert. De Lonicera pileata is echter een breed uitgroeiende heester met een hoogte van ongeveer 80cm die veel wordt aangeplant in plantsoenen, op taluds en als vakbeplanting. Het blad van de Lonicera pileata is vrij smal, dik en leerachtig glimmend groen. De kleine buisvormige citroengele bloemen die in mei bloeien hebben lange meeldraden en verspreiden een aangename geur. De vruchten zullen in Nederland en België niet vaak te zien zijn. Lonicera pileata is een half wintergroene heester die het op vrijwel iedere grondsoort doet. Ook is de Lonicera pileata niet kieskeurig voor wat betreft zonlicht en vochtigheid. Bij matige winters kan de Lonicera pileata zijn blad laten vallen maar zal in het voorjaar altijd weer uitlopen.

Snoeien
De beste tijd om Lonicera pileata te snoeien is september/oktober. Snoeien kan je doen met een heggenschaar. Snoei de heester gerust flink terug daar de Lonicera pileata snoei erg goed kan verdragen. Je kan de Lonicera pileata zelfs aanplanten als een lage heg.

Vermeerderen
Lonicera pileata laat zich goed vermeerderen door het nemen van een houtstek.

Combineren met

• Hedera (Klimop)
• Jasminum
• Hydrangea

Weer een heester die naar mijn mening ondergewaardeerd wordt. Deze groenblijvende, traag groeiende, in de winter! bloeiende en zeer lekker ruikende Mahonia tref je zelden aan in particuliere tuinen. De gemeentes in Nederland hebben de voordelen van de Mahonia japonica al wel ontdekt en planten deze sterke heester veelvuldig aan zoals hier op de foto in de gemeente Huizen. Vanaf begin december tot eind februari trakteert de Mahonia japonica je met gele lekker naar honing ruikende bloemen. Er is misschien één nadeel te vinden aan de Mahonia japonica, de bladeren van de plant prikken. Maar dit nadeel is ook weer een voordeel indien deze sterke plant aangeplant wordt aan de rand van de tuin. Ongenode ‘gasten’ zullen dit zeker niet kunnen waarderen.

Snoei
De Mahonia japonica wil liever niet gesnoeid worden. De Mahonia is een zeer langzame groeier dus snoeien zal bijna nooit nodig zijn. Indien je toch de Mahonia wilt snoeien doe dit dan met een snoeischaar en knip hele takken tot aan de grond toe weg.

Vermeerderen
De Mahonia kan je o.a. vermeerderen middels afleggen.

Combineren met

• Polemonium
• Caryopteris Clandonensis (Baardbloem of Blauwe Spirea)
• Aconitum (Monnikskap)

Populaire soorten

• Mahonia aquifolium ‘Apollo’
• Mahonia aquifolium ‘Atropurpurea’
• Mahonia bealei
• Mahonia bealei ‘Hivernant’
• Mahonia media ‘Charity’
• Mahonia media ‘Winter Sun’

Als we het over de Ligustrum hebben dan denken we meestal direct aan de liguster heggen die in de jaren 70 massaal aangeplant werden. De toen zo populaire Ligustrum heggen hebben inmiddels plaats gemaakt voor de taxus en laurierheggen die vooral in de winter meer bescherming bieden. Het probleem van de Ligustrum ontstond vaak door te weinig snoei waardoor de heg uitzakte en kaal werd. Zeker bij een zeer koude winter wil de Ligustrum al zijn blad laten vallen wat lang niet door iedereen gewaardeerd wordt. Voor een heg wordt over het algemeen de Ligustrum ovalifolium gebruikt die uit Japan afkomstig is. De Ligustrum is een makkelijke heester die het op vrijwel alle grondsoorten wel doet. De wilde Liguster (Ligustrum vulgare) is in Nederland en Belgie inheems. Ligustrum bloeit vanaf juni tot en met augustus met crèmewitte geurende pluimvormige bloemen. De sterke zoete geur van de bloemen is erg aanwezig waar je wel van moet houden. Indien de Ligustrum als haag is aangeplant zal de heester bij een regelmatige snoei niet in de bloei komen. Na de bloei vormt de Liguster zwarte besjes die voor de mens giftig zijn. Zon, halfschaduw of schaduw het lijkt de Ligustrum niet uit te maken en zal in alle gevallen goed groeien. Het blad van de Ligustrum is donkergroen van kleur. De Wortels zijn fijn sterk vertakt en groein aan de oppervlakte. Ligustrum kan zelfs zeewind goed verdragen.

Snoeien
Ligustrum verdraagt snoei uitstekend. Je kan de Ligustrum indien nodig tot op het kale hout terugsnoeien. Een liguster heg kan je het beste twee keer per jaar knippen. De eerste keer rond mei en de tweede keer in augustus. Snoeien doe je met een heggenschaar tot op de oude snoeiwonden. Zorg ervoor dat de heg niet breder wordt dan 60 tot 80 cm. Indien je een oude, lelijke en uitgezakte haag weer nieuw leven wilt geven dan kan je deze haag gerust tot op 30 cm boven de grond afzagen. Binnen een mum van tijd zal de liguster hier sterk op reageren en weer uitlopen met frisse scheuten die in korte tijd weer een mooie haag zullen vormen. Bij de aanplant van een nieuwe Ligustrum haag direct na het planten de Liguster tot 25cm boven de grond afknippen om een mooie volle groei te verkrijgen.

Alle delen maar vooral het blad en bessen zijn giftig bij inname door de mens

Vermeerderen
Alle Liguster soorten laten zich goed vermeerderen middels houtstek of afleggen.

Populaire soorten
Ligustrum delavayanum: Zeer onbekende liguster die een bolvormige habitus heeft. De maximale hoogte van deze trage zeer winterharde en wintergroene heester is ongeveer 175cm.

Ligustrum ovalifolium: De bekendste soort die gebruikt wordt voor de aanplant van een heg. De maximale hoogte is ongeveer 500cm.

Ligustrum ovalifolium ‘Argenteum’: Deze aparte soort wordt niet veel hoger dan 200cm en heeft opvallend zilverbont blad.

Ligustrum ovalifolium ‘Aureum’: Deze soort wordt veel gebruikt om een bolvorm van te snoeien. Het blad is goudbont waar je wel van moet houden. De maximale hoogte is ongeveer 250cm

Ligustrum vulgare: De wilde liguster bereikt een hoogte van ongeveer 500cm.

Combineren met

• Hydrangea
• Pyracantha
• Phlox (Vlambloem)
• Aconitum (Monnikskap)

Vroeg in het jaar als er nog geen blad aan de Magnolia zit staat deze grote heester met zeer grote bloemen uitbundig te bloeien. Helaas zijn de bloemen en jonge bladeren van de Magnolia soulangeana zeer vorstgevoelig. Het komt dan ook regelmatig voor dat de bloemknoppen die net uitlopen door nachtvorst niet meer tot bloei komen. De bloemen zijn als ze net uitkomen roze maar als de bloem geheel open is wit. Deze heester bereikt na 10 jaar een hoogte van ongeveer 5 meter en groeit zeer breed uit. Je kan de Magnolia soulangeana het beste solitair aanplanten. Voor de kleinere tuin is de Magnolia stellata (stermagnolia)beter geschikt. Deze variëteit bloeit met stervormige witte bloemen en wordt niet veel hoger dan 150 cm. Jonge planten bloeien al verassend uitbundig.

Snoei
Magnolia’s wortelen zeer ondiep waardoor grondbewerking rondom de plant met voorzichtigheid uitgevoerd dient te worden. De Magnolia kun je beter niet snoeien. Alleen takken die in ongewenste richting groeien zou je eventueel af kunnen zagen. Als je toch meent dat het nodig is om te snoeien doe dit dan direct na de bloei.

Vermeerderen
Magnolia laat zich goed vermeerderen middels afleggen.
 
Combineren met

• Cotoneaster (Dwergmispel)
• Hedera (Klimop)
• Pachysandra Terminalis

Populaire soorten

• Magnolia soulangeana
• Magnolia stellata

Bloei:Maart/april

De Laurus Nobilis kom je niet alleen in de tuin tegen. De blaadjes van de Laurus Nobilis worden veelvuldig in de soep en de haché gebruikt en iedereen kent toch de lauwerkransen die de Romeinen van deze plant maakten. In de Nederlandse tuin is de Echte Laurier minder bekend. De Laurus nobilis wordt in Nederland vooral verkocht als kleine heester of als vormboom. De plant kan tegen zilte wind en is dus bijzonder geschikt voor tuinen langs de kust. Geef de Laurus Nobilis een plaats in de zon of halfschaduw maar let wel op langdurige vorst. De bladeren zullen tijdens een te lange vorstperiode bevriezen. In een warme zomer zal de Laurus Nobilis bloeien met crème witte stervormige bloemetjes. Later in het seizoen komen er rode vruchtjes die na verloop van tijd diepblauw naar paarszwart verkleuren.

Snoei
Snoei de Laurus Nobilis bij voorkeur met een snoeischaar. Snoeien met een heggenschaar zou bruine randen aan de blaadjes betekenen. Snoeien doe je bij voorkeur in het najaar.

Vermeerderen
Laurus laat zich mits de temperaturen niet te laag zijn goed vermeerderen middels afleggen.

Combineren met

• Agapanthus
• Lantana

Populaire soorten

• Laurus nobilis
• Laurus nobilis ‘Angustifolia’

Kleine groenblijvende heester die vanaf december door invloed van koude mooie rode uitlopers krijgt. Om deze reden staan ze rond die tijd massaal bij de tuincentra dichtbij de kassa als ‘kofferbak handel’ te koop. Het gekrulde blad van de Leucothoe axillaris is telkens anders van kleur wat de plant interessant maakt om te gebruiken in bloembakken. Ik gebruik de Leucothoe axillaris regelmatig als bodembedekker of maak er op verschillende plaatsen in de tuin groepjes van 3 van. Het herhalen van deze groepjes geeft rust in de tuin. De Leucothoe axillaris is bijzonder geschikt voor de kleine tuin en als kuipplant. Geef de Leucothoe axillaris een plaats in de zon of halfschaduw liefst in lichtzure grond (tuinturf).

Snoei
De Leucothoe is een kleine heester die je niet snel hoeft te snoeien. Snoei laat de Leucothoe overigens prima toe. Doe dit met een snoeischaar.

Vermeerderen
Leucothoe laat zich uitstekend vermeerderen middels afleggen.

Aandachtspunt
Leucothoe heeft een hekel aan tocht.

Combineren met

• Bruckenthalia
• Rhododendron occidentale
• Rhododendron albiflorum
• Parrotia

Populaire soorten

• Leucothoe scarletta ‘Zeblit’
• Leucothoe walteri ‘Rainbow’

Als je van geel houdt dan mag de Kerria die de Nederlandse naam Ranonkelstruik heeft zeker niet in de tuin ontbreken. Er is ook geen excuus te vinden om de Kerria dan niet aan te planten daar het een zeer makkelijk te houden heester is die het op iedere standplaats goed zal doen. De grondsoort, Zon of halfschaduw het lijkt de Kerria niet uit te maken. Alleen de vochtigheid zou een klein puntje zijn waar wat rekening mee gehouden moet worden. Een niet te droge plaats in de tuin is wenselijk voor de verder zo makkelijke plant. De Kerria bereikt, indien er niet gesnoeid wordt, een maximale hoogte van ongeveer 250cm. De Kerria bloeit met goudgele bloemen vanaf het vroege voorjaar tot diep in het najaar. De hoofdbloei vind plaats vanaf april tot en met mei. Ook als de Kerria in de herfst zijn blad heeft laten vallen is het nog een aardige struik om te zien. De zeer lichtgroene takken geven in de winter toch nog wat kleur aan de tuin.

Snoeien
Ook het snoeien van de Kerria kan eigenlijk niet verkeerd gedaan worden. Om een mooie bossige struik te verkrijgen kan je het beste verjongingssnoei toepassen. Knip gerust ieder jaar 30% van de takken tot op de grond toe weg. De Kerria loopt met het grootste gemak weer uit. Indien je de gehele Kerria wilt verjongen kan je de plant in zijn geheel tot op de grond toe afknippen. Indien je de Kerria als heg hebt aangeplant snoei dan met een heggenschaar de kerria terug zoals je dit bij iedere andere heg zou doen. Snoeien van de Kerria doe je het best na de bloei.

Populaire soorten

• Kerria japonica ‘Picta’: Met een hoogte van ongeveer 150cm Kleiner de gewone japonica. De dubbele bloemen zijn geel van kleur en de hoofdbloei is vanaf mei tot en met juni. Opvallend grijs bladrandje.

• Kerria japonica ‘Pleniflora’: Iets hogere soort met oranjegele gevulde dubbele bloemen.

Vermeerderen
De normaal gesproken zal de Kerria zich uitbreiden met nieuwe uitlopers aan de zijkanten van de basis. Deze uitlopers kan je met een scherpe spade afsteken en elders uitplanten. Tevens kan je de Kerria makkelijk vermeerderen middels afleggen.

Combineren met

• Alchemilla Mollis (Vrouwenmantel)
• Helenium
• Nepeta (Kattekruid)

De Kolkwitzia met de Nederlandse naam Koninginnestruik is een bladverliezende sierheester die alleen erg opvalt op de momenten dat ze bloeit. De klokvormige bloemen die vanaf april tot en met mei de Kolkwitzia sieren zijn dan ook een lust voor het oog. De roze tot soms bijna witte bloemen staan in pluimen aan korte zijscheuten en sommige soorten bezitten oranje vlekken aan de binnenzijde. De doosvruchten die na de bloei ontstaan blijven vrij lang aan de Kolkwitzia hangen. De breed tegenoverstaande eivormige bladeren zijn aan de bovenzijde dofgroen. De onderkant is lichter van kleur en de bladnerven zijn licht behaard. Kolkwitzia is een met een maximale hoogte van ongeveer 300cm een middelgrote heester die graag op een zonnige plaats staat. Indien de Kolkwitzia op een schaduwrijke plaats geplant wordt zal ze minder rijk bloeien. De Kolkwitzia doet het op vrijwel alle goed doorlatende grondsoorten. De Kolkwitsia heeft overhangende takken waardoor de struik erg breed kan worden en de meeste variëteiten dus niet erg geschikt zijn voor mensen die met een kleine tuin bedeeld zijn. Niet in paniek raken als de bast van de oudere takken begint af te schilveren. Dit is net zoals bij de platanus een normaal verschijnsel die waarschijnlijk bedoeld is om afvalstoffen kwijt te raken.

Populaire soorten
Kolkwitzia amabilis ‘Maradco’: Halfhoge heester van ongeveer 125cm die gele bladeren heeft met vaak een roze gloed.

Kolkwitzia amabilis ‘Pink Cloud’: Met een maximale hoogte van ongeveer 250cm een stuk groter dan bovengenoemde. Deze rijkbloeiende Koninginnestruik is zeer dichtvertakt.

Kolkwitzia amabilis ‘Rosea’: Lijkt sterk op bovengenoemde maar bloeit veel minder rijk met meer rozerode bloemen.

Snoeien
Kolkwitzia is een niet al te snelle groeier die pas op een latere leeftijd gesnoeid dient te worden. De Kolkwitzia kan je het beste snoeien middels verjongingssnoei. Pas verjongingssnoei ieder jaar toe en snoei alleen de oudste dikste of beschadigde takken tot aan de basis weg. Hou er rekening mee dat het doel een open struik is waar zonlicht goed toe kan treden.

Vermeerderen
De Kolkwitzia is vrij makkelijk te vermeerderen middels een zomerstek.

Combineren met

• Eupatorium (Leverkruid of Koninginnenkruid)
• Verbena
• Persicaria (Duizendknoop)

De Itea virginica met de Nederlandse naam Bloemwilg is een bladverliezende heester die zeer geschikt is op natte plaatsen in de tuin. De Itea virginica staat het liefst op een plaats in de zon of halfschaduw in een humusrijke grond. Heeft de Itea virginica het naar zijn zin in uw tuin dan kan je rekenen op een mooie struik van ongeveer 100cm die erg rijk bloeit met 15cm lange opstaande crèmewitte heerlijk geurende bloemen. De opgaande jonge twijgen zijn roodachtig en kleuren naargelang ze ouder worden naar bruin. Niet alleen de bloemen van de Itea virginica die vanaf mei tot en met juni bloeien is de sierwaarde van deze heester maar ook de schitterende rode herfstkleuren die het smalle elliptische blad heeft zijn een lust voor het oog.

De Itea virginica doet het ook uitstekend in een bloempot. Zet de bloempot op een beschutte warme plaats op balkon of terras.

Populaire soorten
Itea virginica ‘Little Henry’: De kleinste Bloemwilg met een hoogte van ongeveer 50cm. Deze compacte soort is uitermate geschikt voor vakbeplanting en bloembakken.

Itea virginica ‘Long Spire’: De soort heeft veel langere bloemtrossen dan de andere Bloemwilgen. Het blad kleurt in de herfst met wat meer geel.

Itea virginica ‘Sarah Eve’: Duidelijk onderscheidende Bloemwilg die witroze bloemen geeft.

Snoeien
Om de Itea virginica in topconditie te houden kan je het beste direct na de bloei een verjongingssnoei toepassen. Doe dit ieder jaar en snoei ongeveer 15 tot 20% van de oudste en dikste takken tot op de grond toe weg.
 
Vermeerderen:
De Itea virginica kan je het makkelijkste vermeerderen door het nemen van een zomerstek.

Combineren met

• Filipendula
• Spirea
• Mimulus